Ondertiteling als hulpmiddel voor humor
Ondertitels zijn echt nuttig bij het overbrengen van informatie en vergroten het aantal series en films dat mensen kunnen bekijken. Daarnaast kunnen we leren over talen, en het verbreedt de doelgroep van films en series. Met behulp van ondertitels is er door de decennia heen veel humor gecultiveerd. In deze tekst worden voorbeelden van ondertitels als hulpmiddel voor humor besproken.
In de populaire film Airplane! uit de jaren 80 en het vervolg ervan, spreken sommige personages met een sterk dialect. Daarom is de spraak ‘vertaald’ met behulp van ondertitels. De spraak bevat kleurrijke uitdrukkingen en godslastering, maar de tekst toont een zuivere versie. Het idee is echter dat de kijkers de spraak begrijpen en kunnen volgen en daardoor is het merkbaar dat het niet helemaal overeenkomen met de spraak.
Hetzelfde wordt gedaan in een aflevering van The Angry Beavers, waar een personage met zo’n sterk dialect spreekt dat er ondertitels voor zijn gemaakt, maar het verschil met de film Airplane! was dat een ander personage de ondertitels zelfs ‘aanraakt’ en ze wegveegt van de monitor.
Toen twee personages eerder in de jaren zeventig in de film Annie Hall aan het praten waren, werden alle echte gedachten weergegeven in de ondertitels. De personages praten en zeggen één ding, maar de ondertitels laten zien wat ze werkelijk denken. Het ene personage vraagt zich af of de ander haar leuk vindt en denkt dat ze niet slim genoeg is, terwijl de ander bang is dat hij oppervlakkig klinkt. Met de ondertitels is het alsof er een nieuwe laag aan de film is toegevoegd.
Eén filmklassieker, Monty Python en de Heilige Graal (Monty Python and the Holy Grail), maakt ook gebruik van ondertitels als humormiddel. Je zou zelfs kunnen zeggen dat de teksten een belangrijk onderdeel vormen van de humor van de film. Zo verandert de Zweedse ‘ondertitelaar’ aan het begin van de film de taal naar Engels en prijst hij zijn land. Daarom wordt hij onderbroken en ontslagen. Op andere momenten wijken de ondertitels in de film af van de echte dialoog, wat de kijker amuseert en een indicator is van de creativiteit van de makers.
In de Amerikaanse televisieserie Green Acres, die in de jaren zestig is begonnen, lijken de personages te communiceren met de ondertitels. In de eerste aflevering van de vijfde serie praten Lisa en haar moeder in het Hongaars, en de dialoog wordt vertaald in de ondertitels. Eerst kijkt Lisa naar de tekst en zegt: “Nee, nee, ik zei dat je helemaal niet veranderd was! We hebben hier wat problemen met de ondertiteling.” De ondertitels veranderen. Bovendien wordt het geblaf van de hond op amusante wijze ondertiteld. Later vragen de ondertitels het personage ook of er nog ondertitels nodig zijn in de aflevering.
Zoals we kunnen zien, kun je met behulp van ondertitels humor toevoegen aan de film of tv-serie. Films zijn zeker geweldig zonder, maar het gebruik ervan als humormiddel zorgt voor meer plezier in de wereld van films en series.